Selam Arkadaşlar;
        Bu aralar yeni bir kitap okuyorum. Tüm konu Cinayet. Bir kadının polislik adına yapabileceği her şeyi anlatıyor.. Kitabı okurken içimde hissettiğim duygular birbirine benzemiyordu.

  

Sınav haftasındayım ve inanın bıktım!! Okumadığım,altını çizmediğim,yazmadığım hiç bir şey kalmadı ama bende bittim.. Kaç bardak yeşil çay,normal çay,nescafe içtiğimi hatırlamıyorum.  Beynim şişti ama ben yine hemen bloğuma koştum..

  

Keşfetmeliyiz.. Yeni yerler keşfetmeliyiz,belki de eskimiş ama hala yeni olan yerler..
                  Biraz olsun şu yarış ortamından uzaklaşmalıyız. Hepimiz yalnız olmaktan korkuyoruz,ama insanlardan bıkmadık mı? Yapmak istediğimiz her şeyde insanların katı kurallarından oluşan duvarlara çarpmaktan yorulmadık mı?

       KAYBOLAN KARDEŞLİKLER..
           
             Çok sevdiğim,canım kardeşim dediğim insanı bir hafta kadar sonra kaybediyorum ve ben şu an neler hissettiğimi bilmiyorum.. Çok berbat bir durum. Her dakikanızı beraber geçirdiğiniz insanı kaybediyosunuz. Eliniz kolunuz bağlı,tek yaptığınız oturup üzülmek. Kardeşim dediğin insan gidiyor ve sen hiç bir şey yapamıyorsun. Bundan kötü ne var ki dünyada?

     
         Bir Merhaba:

                 Selam Arkadaşlar: Bloggerde yeniyim.. Sizinle kısa kısa kitap bölümleri gibi kendi yazıcağım metinleri paylaşıcağım.